Ρώσικη εικόνα του προφήτη Δαβίδ, του συγγραφέα των Ψαλμών, όπου εκφράζονται μεγάλες αλήθειες, σαν και αυτήν που εξηγεί στο συγκεκριμένο εδάφιο ο Μέγας Βασίλειος.
«Απέστρεψας δε το πρόσωπον σου, και εγενήθην τεταραγμένος» (Ψαλμ. 29,8). Έστρεψες αλλού το πρόσωπό σου, και αμέσως με έπιασε η ταραχή. Όσο καιρό, λέει ο ψαλμωδός, με φώτιζαν οι ακτίνες της επισκέψεώς σου, ζούσα σε σταθερή και ατάραχη κατάσταση· όταν όμως έστρεψες αλλού το πρόσωπο σου, φανερώθηκε η εμπάθεια και η ταραχή της ψυχής μου. Λέγεται δε ότι αποστρέφει ο Θεός το πρόσωπό του από εμάς, όταν στους καιρούς των δύσκολων περιστάσεων μας αφήνει να εκτεθούμε σε πειρασμούς, για να γίνει γνωστή, η δύναμη αντιστάσεως του αγωνιστή. Εάν λοιπόν «η ειρήνη του Θεού, την οποίαν κανένας ανθρώπινος νους δεν μπορεί να εννοήσει φρουρήσει τις καρδιές μας και τις σκέψεις μας», μπορούμε να αποφύγουμε την ταραχή και τη σύγχυση, που φέρνουν τα πάθη. Επειδή λοιπόν η αποστροφή του προσώπου του Θεού είναι αντίθετη με το θέλημά του και η ταραχή αντίθετη με το κάλλος, την ωραιότητα και τη δύναμη, γι’ αυτό η ταραχή θα είναι μια ασχήμια και αδυναμία της ψυχής, που προέρχεται από την αποξένωση και την απομάκρυνση από το Θεό. Ας ευχόμαστε λοιπόν πάντοτε να λάμπει πάνω μας το πρόσωπο του Θεού, ώστε να είμαστε «στην εξωτερική μας εμφάνιση και ενδυμασία ιεροπρεπείς» και πράοι και με κάθε τρόπο ατάραχοι εξ αιτίας της προθυμίας μας για τα καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου